Hoofdstuk 29 AHWM Late Romanticism in German Musical Culture.

Hoofdstuk 30 AHWM: Diverging Traditions in the Later Nineteenth Century

Ter vergelijking met La Cathedrale Engloutie Debussy: (laat) romantische harmonie bij Richard Wagner, César Franck en Gabriel Fauré.

Prelude Tristan und Isolde (score)

Prelude Choral et Fugue (cyclische vorm) (score)

Analyse PDF versie 2022 10 117

Une Sainte en son auréole (score)

OMO Wagner: https://doi-org.nlhhg.idm.oclc.org/10.1093/gmo/9781561592630.article.O905605

OMO Franck: https://doi-org.nlhhg.idm.oclc.org/10.1093/gmo/9781561592630.article.10121

OMO Fauré: https://doi-org.nlhhg.idm.oclc.org/10.1093/gmo/9781561592630.article.09366

Chromatiek (zie ook onder harmonie/chromatiek)

• uitbreiding toonvoorraad (met hoog- en laagalteraties)
• tonicalisering andere trappen dan I, (ook gealtereerde trappen)
• suggestie van tonicalisering andere trappen maar niet bevestigd of ontweken (Trugschluss-constructies)
• impliceren van tonicalisering zonder bevestiging
• versluieren van oplossing door voorhouding(en)
• meerduidigheid van chromatische akkoorden door enhamonisatie (bijvoorbeeld verm 7)
• emancipatie van de dissonant 
• keuze van andere toonvoorraden dan (uitgebouwd) majeur/mineur (octotoniek) en ook het "ombuigen" van majeur en mineur naar modale patronen (Fauré)

Tonaliteit en toonsoortverhoudingen

• Beweging weg van kwint-kwartrelatie / parallelrelatie als dominante verhouding.
• Voortdurende modulatie (Franck)

Vervolg: uitstapje naar schilderkunst in de 19e eeuw