Lessen

We zijn gestart met hoofdstuk 30 uit AHWM: Diverging traditions in the Later Nineteenth Century.

Een algemene indruk van de late negentiende eeuw met aandacht voor de verscheidenheid aan "kleuren" in Europa.

Zie Spotify playlist AHWM XXX

Youtube-versie met partituur (Murray Perahia)

We staan uitgebreid stil bij Franck, als een voorbeeld van laatromantische harmonie (enharmonisch/chromatisch) en vorm (cyclisch, thematisch-motivisch ontwikkelend, teleologisch).

Analyse: Franck Prélude, Chorale et Fugue.

AHWM beschrijft zijn stijl als:

"...blending traditional counterpoint and classical forms with Liszt's thematic transformation, Wagner's harmony, and the romantic idea of cyclic unification through thematic return."

3 in elkaar overvloeiende delen.
De etiketten verwijzen naar vroeger tijden; elementen van wat eerder een prelude, koraal en fuga was zijn nog herkenbaar, de toepassing en verwerking is vernieuwend.
de prelude doet pianistisch aan Liszt denken, bestaat uit 5 episodes met een A-B-A'-B'-A'' vorm.
naast de arpeggio-textuur worden diverse ideeën gepresenteerd:
een aantal 5-tonige motieven: secondegewijs omspelend, met toonsherhaling, stijgend (l.h.)
deze ideeën worden vanaf het begin licht gewijzigd
het koraal kent een statig pulsgevoel, materiaal uit de prelude wordt hergebruikt.
de aansluiting vanuit de prelude is bijzonder: V7in E/e naar Es, F# blijft liggen, wordt dissonant en lost stijgend op naar de terts van Es.
de toonsoort verhouding preulude-koraal, b-Es is een (enharmonische) mediantverhouding
er wordt een volledige muzikale zin gepresenteerd vanaf maat 12
er is duidelijk geen sprake van de "feel" van een Luther-koraal
de bas speelt regelmatige dalende stapsgewijze lijnen, en is zeer chromatisch
er bevindt zich een "brug" tussen het koraal en de fuga (poco allegro blz. 10)
deze brug anticipeert op de fuga en het fugathema
het fugathema is sterk chromatisch, het wordt ook in omkering gebracht (blz. 14)
de kop van het thema is ontleend aan de episode uit de inleiding met het voorhoudingsmotief.
er zijn divertimenten bestaand uit verwerking van motieven (sequensvorming en dergelijke)
de dalende toonladderfiguur herinnert aan het koraal.
come una cadenza herintroduceert de arpeggiofiguren, en de motieven uit de inleiding en de koraalmelodie
fugathema en koraalmelodie worden gelijktijdig gebracht
De overkoepelende toonsoort is B; startend in mineur, eindigend in majeur.
Franck geeft uitvoering aan zijn motto ("moduler toujours")
De coda vormt de apotheose van het stuk met de dalende toonladder in de bas